• ćwiczenia oddechowe
• ćwiczenia izometryczne
• ćwiczenia wspomagane i samowspomagane
• ćwiczenia czynne w odciążeniu (UGUL)
• ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem (UGUL)
• ćwiczenia czynne wolne
• wyciąg miednicowy
• wyciąg szyjny  
• szyna CPM (do ćwiczeń biernych stawu kolanowego u pacjentów po rekonstrukcjach więzadłowych)

• galwanizacja (działanie: przeciwbólowe, zapobiegające zanikom mięśniowym)
• jonoforeza (wprowadzenie leków za pomocą prądu stałego)
• prądy diadynamiczne (działanie: przeciwbólowe, poprawiające ukrwienie i odżywienie tkanek)
• TENS (przezskórna stymulacja elektryczna nerwów)
• prądy interferencyjne (działające przeciwbólowo i rozluźniająco)
• elektrostymulacja („elektro gimnastyka” mięśni)
• magnetoterapia (stosowana w schorzeniach narządu ruchu, chorobach reumatycznych oraz układu krążenia, w celu uzyskania efektu przeciwbólowego, przeciwzapalnego i przyspieszająca zrost kostny po złamaniach)
• ultradźwięki  (stosowanie w leczeniu zespołów bólowych i zmian zwyrodnieniowych)
• fonoforeza (wprowadzanie leków i innych związków chemicznych do ustroju za pomocą ultradźwięków)
• promieniowanie podczerwone (lampa SOLLUX i LUMINA)
• laseroterapia (stosowana  w dermatologii, leczeniu zespołów bólowych, choroby  zwyrodnieniowej stawów, przyspieszaniu zrostu kostnego)
• krioterapia miejscowa (zastosowanie ciekłego azotu dającego efekt przeciwbólowy, rozluźniający mięśnie. Krioterapia poprawia skuteczność kinezyterapii i daje zadowalające efekty u pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi, pourazowymi i przeciążeniowymi)

• Jest to pneumatyczny masaż uciskowy działający bezpośrednio na układ limfatyczny i krwionośny. Odpowiedni ucisk struktur naczyniowych i limfatycznych pobudza cały układ limfatyczny do zasilania organizmu w tlen i substancje odżywcze. Zabieg polega na naprzemiennym wtńaczaniu powietrza do specjalnie skonstruowanych mankietów dla kończyn i jego wypuszczaniu w odpowiednich odstępach czasowych. Po zabiegu pacjent odczuwa relaks, odprężenie i lekkość.
• Działanie:
• » przyspiesza eliminację płynów i toksyn
• » wpływa na odżywianie i ukrwienie mięśni
• » polepsza strukturę skóry, wygładza ją, ujędrnia
• »pomaga likwidować obrzęki oraz uczucie ciężkich, zmęczonych nóg.
• Wskazania:
• » niewydolność limfatyczna
• » obrzęk kończyn górnych np. po mastektomii
• » obrzęk kończyn dolnych rożnej etiologii
• » profilaktyka niewydolności żylnej
• » w rehabilitacji po urazach i kontuzjach
• » w terapii antycellulitowej i wysmuklającej.
• Przeciwwskazania:
• » w terapii antycellulitowej i wysmuklającej
• » choroba nowotworowa
• » epilepsja
• » nadciśnienie tętnicze
• » niewydolność nerek
• » ostre zapalenie stawów
• » astma oskrzelowa.

• Metoda NDT-Bobath jest powszechnie znanym i szeroko stosowanym na cańym świecie sposobem rehabilitacji niemowląt i dzieci z zaburzeniami Ośrodkowego Ukńadu Nerwowego (OUN).
• Podstawą koncepcji jest wnikliwa analiza możliwości i problemów pacjenta. Jest ona niezbędna do opracowaniu planu usprawniania i zastosowania specyficznych technik, które uńatwiają pacjentowi wyzwalać ruch i kierować nim. Te techniki nazywamy  wspomaganiami.  Usprawnianie metodą NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i dzieci ponieważ może być ńatwo wńączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidńowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami  do utrwalania i kontynuacji ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice i opiekunowie, którzy zrozumieją problemy i trudności występujące u ich dziecka kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych.
• W trakcie ćwiczeń dziecko nie powinno pńakać gdyż pńacz zmniejsza skuteczność dziańań terapeutycznych. Terapeuta powinien zapewnić dziecku peńne poczucie bezpieczeństwa co warunkuje wspóńpracę i akceptacje terapii. Rehabilitacja powinna być rozpoczęta jak najszybciej czyli natychmiast po wykryciu nieprawidńowości aby zapobiec dominacji i utrwaleniu nieprawidńowych wzorców ruchowych.
• Terapia musi dokonywać się w odpowiednio dńugim czasie, wystarczającym do utrwalenia ćwiczonego ruchu w codziennych czynnościach i wpisania go w schematy ciańa dziecka.
• Wskazania do terapii metodą NDT-Bobath:
•        » uszkodzenia ośrodkowego ukńadu nerwowego (Mózgowe Porażenie Dziecięce, przepuklina
•           oponowo-rdzeniowa, wodogńowie, mańogńowie),
•        » zespońy genetyczne (np. zespóń Downa),
•        » choroby nerwowo – mięśniowe,
•        » opóźnienia w rozwoju prawidńowym,
•        » asymetria uńożeniowa,
•        » w zaburzenia napięcia mięśniowego (podwyższone/obniżone napięcie mięśniowe),
•        » dzieci przedwcześnie urodzone (wcześniactwo),
•        » uszkodzenia okońoporodowe (uszkodzenia splotu barkowego i innych nerwów obwodowych)
•        » kręcz szyi,
•        » dzieci z problemami ortopedycznymi (dysplazje stawów biodrowych, deformacje
•           kostno-stawowe stóp).

• Terapia manualna metodą Ackermanna – Metoda Ackermanna jest ukierunkowanym systemem terapii, którą wyróżnia szczegółowa diagnostyka pacjenta oraz precyzyjna technika leczenia manualnego.Instytut w Sztokholmie rozwija tą metodę w oparciu o najnowsze postępy medycyny z dziedziny ortopedii, neurologii i rehabilitacji medycznej. Metoda Ackermanna jest metodą precyzyjną, o szczegółowej diagnostyce. Postępowanie terapeutyczne i jego skutki są ściśle przewidziane przed zabiegiem, co daje to gwarancje jakości i rzetelności wykonywanych zabiegów.
  Leczenie metodą Ackermanna
  Większość dolegliwości, których przyczyna tkwi w zaburzeniach narządów ruchu, szczególnie kręgosłupa, są dolegliwości typu odwracalnego. Oznacza to, że można je wyleczyć. Metoda Ackermanna jest holistyczną koncepcją terapii, według której na dolegliwości powstałe w narządach ruchu organizm ludzki zawsze reaguje jako całość. Pierwotna przyczyna wymusza kompensacje w innych segmentach.Przy stawianiu diagnozy przez terapeutę często nieodzowne jest przeprowadzenie badania radiologicznego. Informuje ono o statyce ciała pacjenta oraz o przeciwwskazaniach do przeprowadzenia terapii.
  Terapeuta po dokładnym wywiadzie, obserwacji i analizie dolegliwości określa indywidualny obraz tego, jak doszło do powstania przemieszczeń. Palpacja miednicy i pomiar długości kończyn pozwalają zazwyczaj bardzo dobrze określić pozycję stawów krzyżowo-biodrowych i położenie kości krzyżowej w stosunku do piątego kręgu lędźwiowego. Specjalistyczne techniki diagnostyki palacyjno-porównawczej dokładnie określają miejsce, stopień i rodzaj zablokowania poszczególnych segmentów kręgosłupa i stawów obwodowych.Sama terapia jest bardzo precyzyjna. Metoda ta pozwala na działanie w miejscu przyczyny schorzenia, dlatego zostaje odblokowany tylko i wyłącznie ten segment, który powodował bóle i dolegliwości pacjenta. Tak więc przy zastosowaniu metody Ackermanna w ciągu jednego lub kilku zabiegów można usunąć lub znacznie złagodzić ból. Błahe przyczyny mogą przynieść poważne skutki. Trzeba uświadomić sobie, że granice między bólem, a uwolnieniem się od niego wyznaczają milimetry. Dlatego warto zapobiegawczo, regularnie poddawać się kontrolom kręgosłupa.
  Wskazania do terapii:
         » bóle kręgosłupa
         » bóle głowy (migreny od kręgosłupa)
         » bóle barków (rwa barkowa), drętwienie jednej ręki lub obu rąk,
         » bóle przeciążeniowe kręgosłupa (np. świeży postrzał po dźwignięciu ciężaru),
         » skrzywienia kręgosłupa dzieci, młodzieży, dorosłych,
         » niewielkie skrócenia kończyn dolnych (spowodowane asymetrią miednicy).
  Przeciwwskazania do terapii:
         » czynna choroba nowotworowa,
         » ostre stany bólowe i zapalne
         » gruźlica kości,
         » świeże złamanie kości,
         » stan po przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego w obrębie kręgosłupa wyklucza manipulację
            operowanego odcinka,
         » brak współpracy chorego z terapeutą.

indywidualna funkcjonalna praca z pacjentami po ogniskowych uszkodzeniach mózgu (udary, urazy czaszkowo-mózgowe, SM) z wykorzystaniem elementów metod NDT-BOBATH i PNF

metody mechaniczne zajmujące się  fizjologią i patofizjologią  odwracalnych zaburzeń czynnościowych kręgosłupa i stawów obwodowych z zastosowaniem specjalnych technik, służących do diagnozowania i terapii tych zaburzeń

• PNF – Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe)
  PNF jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. To on ustala cele terapii.Dzięki takiemu podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą

Kinesiology Taping – metoda, która pozwala na osiąganie doskonałych rezultatów terapeutycznych przez działanie sensoryczne plastra kinesiology tape/ k-active tape. Prekursorem tej terapii jest japoński chiropraktyk Dr Kenzo Kase. Każda aplikacja jest poprzedzona badaniem, oceną układu mięśniowo-powięziowego, w której to wykorzystuje się odpowiednie testy przesiewowe. Celem tapingu jest wykorzystanie naturalnych procesów samoleczenia organizmu, a wśród pozytywnych działań plastrów wymienia się:
       » zmniejszenie nieprawidłowego napięcia i ułatwienie funkcjonowania mięśni
       » poprawa mikrokrążenia
       » aktywacja układu limfatycznego
       » aktywacja endogennego systemu znieczulenia
       » oddziaływanie eksteroreceptywne i proprioceptywne      
       » wspieranie funkcji stawów.